Dante, luchtgoden, grenswachters, zielen, schaduwen, doden en het hiernamaals: ze figureren allemaal in de nieuwe bundel van L.F. Rosen. Een bundel waarin de overgang van leven naar dood een belangrijke rol speelt, maar ook andere grenzen overschreden worden. Grenzen tussen het dagelijkse en het eeuwige, tussen het concrete en metafysische maar ook tussen beheerscing en overgave.
Met deze bundel bevestigt Rosen (1953) zijn sterk beeldende talent. De vrijere vorm waarvan hij zich in zijn vorige bundel brandhaarden (2001) voor het eerst bediende, krijgt in Doorwaadbare plaatsen een vervolg. De bundel bestaat uit vier afdelingen waarin een omgekeerde ontwikkeling van de dood naar het leven ontstaat: vanuit het hiernamaals uit het openingsgedicht tot aan de tedere, breekbare liefde van het laatste gedicht.