Zijn er overeenkomsten tussen de eenzame middelbare scholier, die om zich heen schiet in Den Haag, Erfurt of Columbine, en de dader van een georganiseerde terreuraanslag? Wat typeert de dader van een zelfmoordaanslag?
Hans Magnus Enzensberger laat zien, hoe machtsbegeerte, wraakzucht, machogedrag en zelfverachting gecombineerd met woede op de wereld een gevaarlijke mix vormen, die de radicale verliezer - meestal een jongeman – tot een wandelende tijdbom maakt. Alles kan hem tot ontploffing brengen, een sociale vernedering, een seksuele afwijzing of het verlies van een baan. Hij voelt zich altijd het slachtoffer en heeft net zo’n hekel aan zichzelf als aan de krachten die hem onderdrukken. Vaak leeft hij onopvallend in een rijtjeshuis en bereidt onopgemerkt door zijn omgeving zijn actie voor. Bepaalde stromingen in de islam oefenen grote aantrekkingskracht uit op de radicale verliezer en zijn destructieve wereldbeeld.
Enzensberger is erin geslaagd een beangstigend fenomeen voor ons inzichtelijk te maken.
'Zijn briljante essay is de beste verklaring van de zelfmoordaanslag die ik tot dusver gelezen heb.' Ian Buruma in The Guardian