Samen met honderdduizenden pelgrims nam schrijver Ilija Trojanow in 2003 deel aan de hadj, de grootste geloofsbetuiging van de islam. Tijdens zijn drie weken durende verblijf in Mekka doet hij een eindeloze reeks indrukken op, waardoor hij langzaam maar zeker het wezen van de islam begint te begrijpen. Hij wordt onderdeel van de grote, duizend jaar oude traditie, maar beleeft ook zijn persoonlijke pelgrimage.
Ilija Trojanow beschrijft op poëtische wijze de afmatting van de lange bedevaart, maar ook de beloning en diepe vreugde die de pelgrimstocht schenkt. Hij combineert een rijkdom aan informatie over geografie, geschiedenis, architectuur en religie met zijn persoonlijke observaties.

Tekstfragment:
De aanblik was aangrijpend. Onmiddellijk. Zonder enige overdenking of reflectie. De simpele vorm van de Kaäba, het zwarte brokaat - de kiswah, als een bruidssluier zo mooi - het met pelgrims bezaaide binnenplein, de continue werveling om de onverzettelijke kubus. Die geëmotioneerde sfeer vol intense vreugde, nog verhevigd doordat iets waarvan iedereen zijn hele leven had gedroomd, in deze ogenblikken bewaarheid werd. En zonder dat ik nadacht, zonder dat ik me tevoren iets had voorgenomen, kwam een bepaalde duidelijke wens in me op en welden er tranen op in mijn ogen. We stapten behoedzaam over de vele mensen heen die aan de rand van het binnenplein waren gaan zitten en de toegangswegen naar de Kaäba blokkeerden en we gaven ons over aan de ronddraaiende menigte om de tawaaf uit te voeren, zeven omgangen om de Kaäba heen.